15 oktober ZwembadBranche Dag

‘Kinderen die bang zijn watervrij maken, is het allerleukste van het vak’

Na in diverse zwembaden te hebben gewerkt, begon Jos Koelemeijer in 1983 zijn eigen zwemschool. Hij startte met lesgeven in een verwarmd zwembad in een saunacomplex, maar zeven jaar later was het voor Jos tijd voor de volgende stap: een eigen zwembad op recreatieterrein De Weijver in Hoogwoud. Al veertig jaar brengen ouders van heinde en verre en dichtbij hun kinderen naar zwemles bij Jos Koelemeijer in Hoogwoud, maar inmiddels ook in Heerhugowaard, Purmerend en op Texel. ‘Kinderen die bang zijn watervrij maken, is het allerleukste van het vak.’

Met 40 jaar kent de zwemschool een lange historie die over generaties heengaat. “Ik zie ouders die vroeger bij mij les hebben gehad en door de goede ervaringen van toen hun kinderen nu weer aan ons toevertrouwen”, vertelt Jos trots. Het is overduidelijk, al 4 decennia werkt Jos met veel plezier aan zijn zwemschool, maar met het bereiken van de pensioengerechtige leeftijd is het tijd voor de volgende stap. Vorig jaar zijn de kinderen van Jos en Marianne in de VOF gekomen en daarmee geven zij het stokje door. En met het volste vertrouwen, Rosa en Karel hebben al ieder hun eigen taken voor alle zwemlocaties. 


Ben jij op zoek naar een leverancier die kan helpen met de waterbehandeling in jouw zwembad of zwemschool? 👉 Klik hier.



Ondernemerschap

Terugkijkend op veertig jaar ondernemerschap, waren de eerste tien jaar behoorlijk intensief voor Jos en zijn vrouw. “ Wij hadden hoge schulden, geen geld voor personeel en ik heb zeven dagen in de week keihard gewerkt. Na ongeveer vijf jaar kon ik iemand in dienst nemen.” Het duurde heel lang voordat Jos er een goede boterham aan kon verdienen. “Dat kwam pas toen ik in 1993 een zwembad in Heerhugowaard kon huren van een zorginstelling. In dat zwembad kon ik met twee groepen naast elkaar werken. Dat kon in mijn eigen zwembad in Hoogwoud niet. Achteraf gezien had ik dat zwembad iets breder moeten bouwen, want daar kon ik maar met één groep tegelijk werken.” Ook had de coronapandemie impact. “In totaal zijn wij een jaar dicht geweest. Dat was geen leuke tijd, maar gelukkig hadden we genoeg vlees op onze botten en konden we deze periode financieel doorkomen. Er waren zelfs klanten die doorbetaalden, terwijl de zwemschool dicht was. Dat heb ik enorm gewaardeerd.” Helaas maakte corona een einde aan het persoonlijke contact dat bij Jos en Marianne zo hoog in het vaandel staat. “Vóór corona betaalden klanten gedurende de hele dag aan de kassa bij mijn vrouw Marianne.
Van ’s?morgens vroeg tot ’s avonds laat maakte zij praatjes met zowel ouders als individuele zwemmers. We kenden iedereen die bij ons zwom, van jong tot oud. Door corona moest iedereen zijn contributie overmaken, waardoor het persoonlijke contact wegviel. Dat vonden wij heel jammer.”

Lees ook: Hoe voorkom je schaamtegevoelens bij kinderen?

Al veertig jaar voelt Jos zich enorm betrokken en zijn interesse voor het in beweging krijgen van kinderen, ieder op zijn eigen niveau en tempo, is groot. “Mijn uitdaging zat vooral in het zwemvrij maken van kinderen die niet in een groep mee kunnen komen. Denk hierbij aan angstige kinderen, kinderen met een beperking of met gedragsproblemen. Mijn dochter Rosa is pedagoog en bekommert zich nu over deze doelgroep. De kinderen volgen een proefles en samen met de ouders maakt zij een plan op maat. De uitkomst kan één op één zijn, of toch in een klein groepje.”

Vroeger en nu

Volgens Jos is de manier van lesgeven op zijn zwemscholen niet veel veranderd ten opzichte van vroeger. “Onze medewerkers zijn erg trouw. Twee collega’s werken al ruim dertig jaar bij ons. We houden net als vroeger vast aan kleinschaligheid en persoonlijk contact. Kinderen krijgen een vaste zwemdocent, want vastigheid en weinig wisselingen vinden wij belangrijk, zeker voor kwetsbare kinderen. Wij doen geen concessies en gaan niet mee met de speelse en vrijblijvende manier van lesgeven. Voor ons is techniek en plezier het belangrijkste.” Jos ziet binnen de zwembranche een grote verdeeldheid. “Er vindt geen controle op exameneisen plaats, daarin zitten zwembaden niet op één lijn. De kwaliteit van het zwemonderwijs vind ik onder de maat. Zwemmen is geen ‘kunstje’, het gaat om vaardigheid en veiligheid die je kinderen goed moet aanleren. Je kunt het maar één keer goed doen. Misschien zijn wij ouderwets, maar de zwemles moet kwalitatief goed zijn. We leggen de lat heel hoog. Ook ouders betrekken we bij de ontwikkeling van hun kind, bijvoorbeeld door ze uit te nodigen voor een kijkles iedere laatste les van de maand. Onze docenten leggen uit wat de eisen van het zwemdiploma zijn, ouders kunnen zien hoe hun kind op dat moment zwemt en kunnen alle mogelijke vragen stellen. Zo voorkomen we teleurstellingen achteraf.”

Lees verder in ZwembadBranche #94

Wil jij de volgende editie van ZwembadBranche ook (thuis) ontvangen? Meld je dan aan voor een gratis abonnement via deze link.

advertentie

Pomaz